هنگامی که انسان پی به یک حقیقت تازه علمی می برد و یارمز ناشناخته ای راکشف می نماید،احساس نشاط می کند،اودیگر خستگی را در درون خود نمی یابد. 

بنابراین علم و دانش غذای روح  است.کمک به محرومین و دستگیری از درماندگان  نیز  غذای روح است،زیرا انسان نیکوکار در چنین مواقعی احساس نشاط وانبساط خاطر می نماید.

لذاداشتن بدن وروح سالم در گروه شناخت غذاها،دواها وسموم روح است.طبیعی است که امکان شناخت همه ی این امور برای بسیاری ازانسان ها فراهم نباشد و یاشناخت ناقصی از آنها داشته باشند.